Twintig jaar geleden ging ik wel eens met mijn zonen naar de drafbaan in Alkmaar. We zaten op de eenvoudige openluchttribune, zetten een paar guldens in en wachtten vol spanning of ons paardje als eerste over de finish kwam. De drafbaan was klein, wat het juist zo bijzonder maakte want we zaten dicht op de actie en konden bijna de spanning in de spieren van de paarden voelen. En die typische paardenpoepstank, die kon je echt niet missen. De faciliteiten waren simpel, maar dat had juist zijn charme. Mijn kinderen merkten het waarschijnlijk niet eens; voor hen was het gewoon een uitstapje naar een onbekende wereld – een wereld van paarden. Die middagen waren gevuld met opwinding en eenvoudige genoegens, een tijd waarin alles net wat simpeler en misschien wel mooier leek. Waarom? Omdat het een tijd was waarin alles eenvoudiger was, zonder de constante afleidingen van technologie en de drukte van het moderne leven. De uren op de drafbaan waren puur plezier: de spanning van de race, het samenzijn met de kinderen, het geluk van een gewonnen weddenschap, hoe klein ook. Het voelde als een ontsnapping naar een andere wereld, waarin de schoonheid juist in de eenvoud lag.
Ik weet niet wanneer jij voor het laatst op de drafbaan in Alkmaar bent geweest, maar de afgelopen jaren is er veel veranderd. De baan, nu bekend als Alkmaar ZEturf Arena, heeft een flinke opknapbeurt gekregen. Boven vind je een prachtig panoramarestaurant met grote glazen wanden, waardoor je tijdens het eten direct zicht hebt op de races. Beneden is er een moderne speelruimte met gokkassa’s en een sfeervolle bar. Buiten is er een gezellig terras, compleet met comfortabele meubelen, waar je lekker kunt zitten en genieten van het spektakel. Met tien koersdagen per jaar is er volop leven in de brouwerij. De baan trekt tegenwoordig veel meer bezoekers dan vroeger, mede dankzij de nieuwe sfeer en het uitgebreide entertainmentprogramma zoals de optredens van bekende zangers en dj’s na de races. Vroeger had Alkmaar moeite om te concurreren met grote banen zoals Wolvega en Duindigt, maar dat is nu verleden tijd. En voor de nostalgische liefhebbers: de paardenpoep ruik je nog steeds!