september 2020
Ons koningspaar was met hun drie dochters op vakantie in Griekenland, waar ze een huis hebben. Ze gingen vaak eilandhoppen met hun recent aangekochte jacht. Tijdens een van hun boottripjes waren er foto’s van Willem-Alexander en Maxima in zwemkleding gemaakt, en die foto’s doken op in de buitenlandse pers. Ik las het nieuws online en had een keuze om de foto’s wel of niet te bekijken door erop te klikken. De keuze was eigenlijk niet zo moeilijk. Ik heb de foto’s bekeken, ik geef het toe. Ik was gewoon nieuwsgierig naar hoe onze koningin in bikini eruitziet. Puur als vrouw. Ik wilde weten of ze, net als wij allemaal, ook vetrandjes en een buikje had. En ja hoor, die had ze inderdaad. Ik was opgelucht, ze is dus gewoon een mens. In Willem-Alexander was ik niet zo geïnteresseerd, waarschijnlijk omdat ik al een fantastische kerel thuis heb.
Wat me wel opviel is dat we in Nederland al jaren genoegen nemen met alleen maar officiële foto’s van de leden van het Koninklijk Huis. Waarom eigenlijk? Blijkbaar bestaat er sinds 2005 een of andere mediacode opgelegd door de RVD (=Rijksvoorlichtingsdienst). En volgens die mediacode dient het recht om vrijelijk foto’s en artikelen van en over het Koninklijk Huis te publiceren te wijken ten gunste van het recht om met rust te worden gelaten. Hoe zit het dan met de in het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens vastgelegde recht op vrijheid van meningsuiting? En de functie van de pers in een democratische samenleving? Hoe democratisch is onze samenleving als in dezelfde mediacode staat dat als een lid van de media niet volgens de code handelt, hij/zij wordt uitgesloten bij officiële fotosessies en zelfs strafrechtelijk vervolgd kan worden? Wordt het weleens tijd om de mediacode te herzien?
