oktober 2025
Ik loop door het Heilooërbos en opeens hoor ik snelle voetstappen naderen vanachter. Ik schrik. Ik maak een gilletje, een sprongetje opzij en als ik me omdraai zie ik een hardloper. Een man. ‘Niet schrikken, niet schrikken,’ zegt hij haast verontschuldigend en rent verder.
Thuis op de bank besef ik dat dit voorval alles te maken heeft met de moord op Lisa, een week eerder. Ik loop best vaak in het Heilooërbos. Maar ineens voel ik me daar niet meer zo veilig. Gek eigenlijk, hoe één gebeurtenis zoveel invloed kan hebben.
Ik denk aan een verjaardag waar ik het weekend was. De jarige was begin twintiger, dus veel van de visite was ook van die leeftijd. Ik hoorde hen praten over Lisa. Ik begreep dat ze geraakt waren door wat er met haar was gebeurd. Een jonge vrouw zei: ‘Ik heb nog nooit gestemd. Maar nu ga ik me verdiepen in de verkiezingsprogramma’s en ik ga stemmen. Ik geef mijn stem aan de partij die de stroom asielzoekers naar Nederland gaat stoppen.’ Ik zag veel jongelui instemmend knikken. Deze jonge vrouw was duidelijk niet de enige die besloot: ik ga stemmen, want dit raakt mij ook. Want ik fiets ook in het donker naar huis, ik loop ook wel eens door het bos als het schemert en ik wil mijn gevoel van veiligheid terug. Ik moest glimlachen toen de vriend van die jonge vrouw zei: ‘Zoek jij het allemaal maar uit, dan hoor ik het wel op wie ik ga stemmen.’ Ik realiseerde me toen hoe vanzelfsprekend jongeren ineens over politiek spraken, alsof het niet meer iets van later was, maar van nú.
En ik vraag me af: begrijpt de politiek in Den Haag eigenlijk wel wat er gaande is? Zien ze dat juist jonge mensen, die nog nooit eerder stemden, zich nu geroepen voelen? Dat vind ik een interessante, misschien zelfs hoopvolle ontwikkeling. Jongeren die hun stem gaan gebruiken. Maar op wie gaan ze stemmen?
Binnenkort zijn de verkiezingen. Mijn laatste column voor die tijd eindig ik daarom met een wens. Dat de politiek minder met elkaar strijdt en meer luistert naar wat er leeft buiten het Binnenhof. Dat ze jongeren weten te bereiken, hun zorgen serieus nemen en hun vertrouwen winnen. Want jongeren gaan zich nú uitspreken.
