“Waar hecht je waarde aan in het leven? En hoeveel aandacht geef je dat?” vroeg een kennis een paar weken geleden aan mij. Die vraag blijft sinds die tijd door mijn hoofd spoken.
We leven in een tijdperk waarin het aantal volgers, views en likes belangrijk zijn. We worden de hele tijd bestookt door reclame en (social) media die ons vertellen dat we nog populairder, nog slanker, nog rijker en nog succesvoller kunnen worden. En dat terwijl populariteit, vermogen of succes ons geen geluk opleveren. Want wanneer is het genoeg? Er is altijd wel iemand die nog rijker, succesvoller, populairder of slanker is. Daardoor leven we in een ratrace. We blijven rondjes rijden op de rotonde, maar verlaten die niet. We spiegelen ons continu aan anderen en worden daarom met de dag ongelukkiger. Er kan zelfs chronische ontevredenheid ontstaan, omdat we voortdurend teleurgesteld in ons eigen zijn. We zijn steeds bezig met plannen van wat morgen beter kan en vergeten om te genieten van vandaag.
Als je praat met iemand die iets verschrikkelijks heeft meegemaakt, bijvoorbeeld een kind verloren, dan weet diegene je heel goed te vertellen wat hem gelukkig maakte vóór het ongeluk: dat waren de kleine dingen zoals ‘s avonds samen eten en praten of samen naar een voetbalwedstrijd. Stel je voor, je bent tachtig, je ligt op je sterfbed en denkt teug aan je leven. Was je alsmaar bezig met wat er beter kon? Of was je dagelijks aan het genieten van de kleine dingen die waardevol voor je waren en die je blij maakte? Ik heb mijn keuze een paar jaar geleden al gemaakt. En jij? Heb jij de rotonde al verlaten?