december 2021
Steeds meer zorgpersoneel stopt met werken. Een van de belangrijkste redenen daarvoor is dat mensen onvoldoende loon krijgen. Ik heb al een tijdje een gevoel dat het ergens mis gaat in onze maatschappij m.b.t. wat mensen verdienen. Een voorbeeld. Recent werd ik gebeld door Kunskapsskolan Nederland. Het is een vrij nieuw Zweeds (vandaar de lastige naam) onderwijsconcept voor gepersonaliseerd leren. Ze vroegen of ik lesmateriaal voor hen zou willen ontwikkelen.
Tijdens ons telefoongesprek werd ik steeds enthousiaster over hun aanbod: ik vind lesmateriaal schrijven leuk en extra geld is bij mij altijd welkom. Toen ik vroeg wat ik zou gaan verdienen, was mijn enthousiasme meteen verdwenen: zij hebben een vast uurtarief – veertig euro per uur. Ik dacht meteen aan een van mijn vriendinnen, die een spreekster is. Zij verdient achttien honderd euro netto per uur. Sinds ze bij het sprekersbureau ingeschreven is, werkt haar man niet meer, hij is haar persoonlijke chauffeur geworden. En ik ben de tel van het aantal appartementen die ze in Spanje bezitten, kwijt.
Mijn andere vriendin vroeg ik een paar weken geleden om te komen praten bij Vrouwen Netwerk Heiloo over het onderwerp ‘zakelijk flirten’. Ze wilde het graag doen. Haar uurtarief was dertien honderd euro per uur, maar omdat we vriendinnen zijn, wilde ze het wel voor duizend euro doen. Een andere vriendin van mij heeft een cursus bedacht over hoe je je droombaan kan vinden. Haar cursus bestaat uit zeven filmpjes van tien minuutjes, bij elke filmpje hoort een A4-tje met tekst. Ze vraagt zeshonderd euro voor de cursus.
Recent hoorde ik Ronald de Boer op TV vertellen dat hij twintigduizend euro per uitzending ontvangt. En dat terwijl het brutosalaris van een verpleegkundige in het ziekenhuis tussen de tweeëneenhalf en vier duizend euro per maand ligt! Kunnen we dat ooit nog rechttrekken?
