Het is tijd om de golfclubs af te stoffen, de green te betreden en samen te genieten van alles wat het komende seizoen te bieden heeft, spookt door mijn hoofd. Lentekriebels, noemen ze dat. De lente is er en dat betekent voor velen van ons de terugkeer naar de golfbaan in Heiloo, waar niet alleen de sport, maar ook het gevoel van gemeenschap ons verwelkomt. Deze gevoel van verbondenheid ervaren we na een rondje golf; het spel mag dan eindigen, maar het samenzijn begint pas echt. Elke slag, putt en swing draagt bij aan de verhalen die we delen, vaak met een heerlijk glas wijn of fris en bitterballen erbij. We komen dan mensen tegen die we al een paar maanden niet hebben gezien en kletsen bij over de kids, partners, gemaakte reisjes en plannen voor de zomer. Het is heerlijk om vertrouwde gezichten te zien. Dit gevoel van eenheid, van samen zijn, maakt het leven zo mooi. Het helpt ons om te genieten van de goede momenten en de minder goede momenten in perspectief te zien. Als ik later naar huis rijd, belt mijn partner om te informeren hoe golfen ging. Hij merkt op dat ik stralend uitzie. Ik voel me inderdaad vrolijk en opgewekt. En dat komt niet alleen door vier pars die ik heb gemaakt terwijl ik genoot van de zon op mijn gezicht en de geluiden van de ontwakende natuur om me heen. Ja, met elke swing sloeg ik niet alleen de bal, maar ook mijn zorgen weg. Maar mijn blijdschap komt ook door de mensen, de gezelligheid en de sfeer in het clubhuis. In Heiloo, op de golfbaan, vond ik niet alleen uitdaging en ontspanning, maar ook een diepe verbondenheid met elkaar. Mijn hoofd is leeg en mij hart is gevuld met optimisme. Ik ben klaar om lente te vieren.