april 2023
Vanwege de verkiezingen voor de Provinciale Staten en feit dat mijn partner op zakenreis naar het buitenland was, heb ik de afgelopen weken uitzonderlijk veel televisie gekeken. Het eerste wat mij opviel is dat er aan de tafels van de verschillende talkshows steeds dezelfde mensen zaten. En ik heb het niet over politici, nee, want die hadden al het recht om daar te zijn. Ik heb het over de mensen die hun mening delen met de rest van het land, mensen zoals Angela de Jong, Özcan Akyol, Floor Bremer of Heleen van Royen. Wist je trouwens dat ze betaald krijgen voor hun optredens? De bedragen variëren van een paar honderd euro tot een paar duizend euro per show. Maar dit terzijde. Ik denk dat ik wel weet wat het woord van het jaar 2023 wordt – ‘polarisatie’, oftewel een proces waarbij de tegenstellingen tussen groepen in de samenleving sterker worden, waardoor groepen steeds meer tegenover elkaar komen te staan. Dit woord werd ongelooflijk vaak aan alle talkshow tafels gebruikt. En ik ergerde me enorm aan de mensen die riepen dat we niet moesten polariseren, maar vervolgens dat zelf wel deden. Bijvoorbeeld Hélène Hendriks, de vaste gast aan tafel van VI. Ze was absoluut tegen polarisatie. Maar als de gebeurtenissen bij NOS Sport werden besproken, zei ze dat ze de uitspraak van Jack van Gelder als een grap zag, want ze zit niet zo in elkaar als andere vrouwen, ze kan heus wel tegen een vies grapje. Hetzelfde geldt voor Merel Ek, ook de vaste gast van dit programma. Zij kon gewoon lachen om een vies plaatje dat voor haar neus werd geduwd tijdens haar optreden. Dames, als jullie daar op tv de stoere bink zitten uit te hangen en de rest van de vrouwen als watjes beschilderen, dan is dat toch ook polariseren? Of niet soms?
