december 2024

Het is Tweede Kerstdag. Ik zit alleen aan de grote eettafel. De kinderen zijn bij hun vader. Het is mijn eerste kerst na de scheiding, en alles voelt anders. Mijn tijdelijke huurwoning voelt niet als thuis. Ik mis het knisperen van mijn open haard. Ik mis de warmte, de gezelligheid. Mijn blik dwaalt naar de lichtjes van de enorme kerstboom in de hoek. Ze fonkelen en lijken me vanbinnen een beetje te verwarmen.

Een stem in mijn hoofd doorbreekt de stilte. ‘Wat ga je nu doen?’ vraagt het. ‘Nu je volledig uit je comfortzone bent. Wat ga je doen met je leven?’ Heel even aarzel ik. Dan pak ik mijn laptop. Al jaren koester ik een sluimerende droom om te schrijven, maar ik heb er nooit tijd voor genomen. Of misschien durfde ik niet? Maar nu voel ik iets anders, iets nieuws. Mijn vingers beginnen te tikken op het toetsenbord. Woord na woord verschijnt op het scherm. Ik weet niet wat ik aan het schrijven ben—een roman, een kort verhaal? Maar ik kan niet stoppen. Een bijna elektrische energie vult mijn lijf.

Twee maanden later is mijn boek af. Een paar maanden daarna vind ik een uitgever, en nog vóór de volgende kerst ligt mijn eerste boek in de winkel. Soms kijk ik terug en kan ik het bijna niet geloven. Alles veranderde binnen een jaar. Wat had ik daarvoor nodig? Eigenlijk niet meer dan dit: mezelf uit de comfortzone trekken. Stoppen met een leven waarin donderdag op woensdag lijkt, woensdag op dinsdag en dinsdag op maandag. Het klinkt simpel, maar misschien is het dat ook.

Elk jaar rond kerst denk ik terug aan die ene, speciale kerst. De kerst waarin alles veranderde. De kerst waarin ik besloot om mijn hart te volgen en dingen te doen die me echt gelukkig maken. En ik leerde een belangrijke les: als je innerlijk gelukkig bent, weerspiegelt de buitenwereld dat. Je omgeving reageert op jouw innerlijke energie. En zo wordt de wereld om je heen een stukje mooier. Dat is mijn kerstgedachte.