Wat een feestelijke periode, die laatste weken van het jaar! Maar eerlijk is eerlijk, het is ook een tijd van cadeautjes inpakken, retourzendingen en een halsbrekende parcours langs verschillende postpunten in het dorp.
Het begon allemaal bij de Bruna, waar mijn retourzending naar Zara slechts een kwestie was van mijn e-mail laten zien en voilà, het pakketje werd teruggestuurd. Drie dagen later dacht ik: “Ik ken de truc nu wel!” Dus hup, weer naar de Bruna, dit keer met twee pakketjes. Bleek dat ze mijn pakketje (wederom van Zara) niet konden opsturen, en met het tweede pakketje wisten ze helemaal geen raad. Misschien bij de telefoonwinkel om de hoek kijken, adviseerde me de verkoopster van Bruna. Daar deden ze ook iets met post verzenden. Maar nee hoor, bij Telus Telecom konden ze me niet helpen. Oké, geen paniek, op naar Primera, waar ik weet dat de medewerkers altijd behulpzaam zijn. De aardige jongen achter de kassa vertelde me dat ze mijn pakketje konden wegsturen, maar ik moest eerst naar huis om de label uit te printen. En dan het andere pakketje, dat moest naar de golfwinkel, jawel, een andere postafgifte locatie. Oh ja, ik moest nog een pakketje ophalen, omdat ik niet thuis was toen die werd bezorgd. Die mocht ik ophalen bij een kledingwinkel in Heiloo waar ik nog nooit eerder was geweest. Zo bezocht ik in een paar uur tijd vijf verschillende locaties die iets met post deden. Tja, zo leer je je eigen dorp wel kennen.
Dus, wat neem ik mee als nieuwjaarsresolutie? Hoe mooi zou het zijn als we in Heiloo één centraal afgiftepunt hadden waar we met allerlei soorten pakketten terechtkonden? Laten we het postpakketjes-parcours maar achter ons laten!